We weten niet beter dan dat het percentage van de
retailkoek dat wordt ingenomen door filiaalbedrijven jaar na jaar groeit ten
koste van de zelfstandige retailondernemingen. Uit de laatste cijfers blijkt
die trend definitief gestopt! Creatieve zelfstandigen winnen terrein. De
retailwereld maakt spannende tijden door.
Miss Etam-effect
We werden enkele weken geleden opgeschrikt door het
faillissement van Miss Etam, tot voor kort voor onmogelijk gehouden. Een
puisant rijke familie en ’s lands grootste en best beoordeelde vrouwenmodemerk
hoe is het mogelijk. Insiders wisten al jaren dat het daar niet goed ging. Jaar
na jaar leverde Miss Etam percentages omzet in, terwijl ProMiss nog nooit in
haar bestaan zwarte cijfers heeft geschreven. Je kan niet stellen dat de
internetwereld aan ze voorbij is gegaan. De online sales groeiden gestaag mede
door stevig management die begreep wat er voor nodig is om de moderne vrouw te
verleiden.
Wat was dan de oorzaak? Zoals altijd een cocktail
van problemen. Allereerst kan je niet 5 jaar achterelkaar ongestraft 5 tot 10 %
per jaar aan omzet inleveren zonder dat dat pijn gaat doen. Geen Webshop kan
dat bij een concern van die omvang opvangen. Maar het echte probleem zat hem in
de top. De familie die, ooit succesvol als fashionondernemers, in al hun
wijsheid en eigenwijzigheid dachten het zelf wel weer even recht te kunnen
zetten. Verder een komen en gaan van directies, voorzitters van raad van
bestuur etc. Wat ze gemeen hadden was dat ze allemaal kort bleven en de
organisatie zich weer kon opmaken voor de volgende ‘ hernieuwde inzichten’. De
kortgeleden gepresenteerde redder van V&D was pas 2 jaar geleden
aangetrokken als redder van Miss Etam. Dat beloofd niet veel goeds voor V&D
zou je denken.Hoofd issue
Tot zover het cynische gedeelte. Het echte probleem
voor filiaalbedrijven als Miss Etam is echter dat er in de huidige markt niet
in alle 150 winkels geld te verdienen is. Teveel vestigingen op onrendabele
plekken. Allemaal geopend in de tijden dat een handjevol retailfamilies massaal
panden aankochten om gedeeltelijk zelf weer aan te huren tegen voor de familie
gunstige condities. De banken financierden gemakkelijk zowel de panden als de
formules. De afgelopen jaren met zulke sterk teruglopende omzetten, vroegen
diezelfde banken echter steeds weer financiële backing om de teruglopende
solvabiliteit van de formules overeind te houden. De families moesten tekenen
en deden dat vanuit de optiek dat ze maar een gedeelte van het aantal filialen
in hun eigen panden hadden gestopt. Het eigen slecht draaiende winkelbedrijf
zou maar ten dele bij fout gaan op hun eigen vastgoedbord terecht komen.
Vervelend werd het toen duidelijk werd dat al die families zo redeneerden en
steeds vaker ook geconfronteerd werden met dezelfde problemen bij hun collega
filiaalbedrijven. Huuronderhandelingen op het scherpst van de snede, zoals we
bij V&D hebben gezien, zijn aan de orde van de dag in het winkel-onroerend
goed. Voor hun huurportefeuilles dus ontroerend slecht.
Roman & Stern
Dat zegt niet veel mensen iets en met Google kom je
ook niet veel verder. Deze Engelse club is gespecialiseerd in het opkopen en
leegschudden van winkelbedrijven waar aandeelhouders van af willen. Naar aloud
Angelsaksisch recept zonder scrupules en interesse voor werknemers en
schuldeisers. Langs een smal randje van wettelijke mogelijkheden balanceren ze
om er zo slim mogelijk uit te springen. Ze verkopen voorraden, verhuren panden door, onderhandelen met curatoren en
zorgen een lean & mean bedrijf over te
houden en verkopen dat aan jonge eager-beavers met verse plannen. Inmiddels
ontdaan van alle shit en slechte filialen kunnen die er dan wel verder mee aan
de slag.
Met het voorbeeld van Miss Etam vers op ons
netvlies, is het duidelijk dat we ons nog kunnen opmaken voor vele
‘verassingen’ in the near future.
Alhoewel, voor mij was de teloorgang van Miss Etam
inmiddels geen verrassing meer. Maar dat is nu wel duidelijk !
