Percée een PC

Alweer anderhalve maand is Maastricht een heuse Hermès-shop rijker.

In Wyck, of nog preciezer, op de Percée, moet een nieuw soort Maastrichtse PC Hooftstraat komen, je kan zeggen er moet PerCée een PC komen.

Leon Martens, wel wat gewend als je over luxe producten praat, heeft zijn tanden gezet in deze voor hem nieuwe business. Nu moet er meer luxe volgen: ingewijden melden dat er gesprekken lopen met Rolex, Luis Vuitton en heeft het exclusieve Engelse merk Paul Smith al toegezegd, maar het duurt allemaal wel heel erg lang.

Leon Martens

De familie Martens gaat voortvarend te werk, naast de inmiddels 2 winkels in het luxe juweliers segment in Maastricht en de acquisitie van Schaap & Citroen met verspreid over het land 8 winkels, dan nu de stap in een andere (luxe) branche: die van de modeaccessoires.

Een gewaagde stap op die locatie. De opening, daags voor de TEFAF en de daarop volgende weken, zal een interessante start te zien gegeven hebben. Daarna zal het, vermoed ik, langzaam stilgevallen zijn, nadat ook de Maastrichtse incrowd haar gezicht en creditcard heeft laten zien. De meeste klanten zullen waarschijnlijk klanten van de buurman, Leon Martens zijn en dat is natuurlijk perfect. Klanten die bereid zijn flink in de buidel te tasten voor een duur horloge of sieraad, weten ook de kwaliteit van Franse klasse te waarderen.

Hermès en het luxe segment in Nederland

Nederland heeft geen grote traditie met dure merken. Het is pas sinds 15-20 jaar dat in die PC dure merken zijn neergestreken zoals Strenesse, Mulberry, Gucci, Zegna, Max Mara, D&G etc. Voor die tijd waren het vooral zelfstandige detaillisten die de dure merken verkochten, vergelijkbaar met Kiki Niesten (enige Prada-dealer van Nederland) in de Stokstraat. De Bijenkorf heeft in haar strategie meer luxe merken aan te trekken, recent een succesvolle weg ingeslagen door in haar paradepaardje aan de (Amster)Dam nu enkele flinke shops te openen met een indrukwekkende Louis Vuitton (zeker 150 m2) en daarnaast o.a. Fendi, Gucci, Burberry en een Hermès shop. De openingsweek van Hermès-shop vorig jaar was beestachtig goed met meerdere tienduizenden euro’s omzet.

Het publiek: hoofdzakelijk toeristen (veel Japanners en Chinezen). De locatie is daarvoor natuurlijk uitgelezen, enorm hoge traffic en veel hebberige toeristen. Je kan niet om Luis Vuitton heen met een etalage van ca. een kwart van het (hoek)pand op Dam en Damrak.

Shop-in-shop bij de Bijenkorf, Amsterdam

Maastricht

Dit steekt schril af tegen de loop Stationsstraat – Percée – Wyckerbrugstraat. Weliswaar veel passanten, maar vooral mensen die van/naar de trein gaan: niet echt het Hermès publiek. De andere luxe merken moeten snel komen, want het moet ‘de omweg’ waard zijn voor de luxe klant. Ambitie hebben, ook voor de ondernemers in Wyck is mooi, maar het moet wel waargemaakt worden. Martens zal waarschijnlijk een lage huur bedongen hebben, waardoor de kosten beperkter zijn, maar (beveiligings)personeelskosten lopen gewoon door.

Luxe merken zijn per definitie een niche markt (anders was het geen luxe), waarbij het beperkte verzorgingsgebied van Maastricht geen grote potentie biedt. Het is niet voor niets dat de Bijenkorf niet tevreden is met de omzet in Maastricht.

Moedige stap van de familie Martens, maar dat typeert hun ondernemerschap: durf en je nek uitsteken. Laat nu anderen het momentum gebruiken en dit voorbeeld volgen.

Suggesties

Upgrading van het winkellevel in het in potentie goede winkelgebied Wyck, moet een kans krijgen:

* er moeten zsm nieuwe topmerken in de directe omgeving bijkomen,

* de plannen voor een Parijse bloemenstal bij de klok moet snel worden uitgevoerd en in tegenstelling tot de ingezonden stukken in ‘de Limburger’ is het verstandig dat de Turkse kraam vertrokken is,

* er moet zo snel mogelijk gestart worden met de bouw van de parkeergarage,

* verhuurders zullen een modes moeten vinden om tijdelijk omzet gerelateerde huren mogelijk te maken, waardoor het grote winkelverloop uitgebannen wordt en het risico voor ondernemers in dit segment kleiner wordt.