het avontuur lijkt te gaan beginnen
Ik word opgehaald van het vliegveld door de adviseur en vriendin van de ontwerpster, tevens directeur van de divisie ‘wealth management’ van een grote Franse bank-verzekeraar. Ik word in de auto ingewijd in de laatste ontwikkelingen van de Spaanse economie en de positie van de bank en haar deelnames in grote (mode)huizen zoals LVMH (Louis Vuiton - Moët - Hennesy) en vele andere klinkende namen. Ik weet natuurlijk dat het in Spanje niet goed gaat en dat de crisis diepe wonden slaat. Het is duidelijk dat ook het luxe segment daar de gevolgen van voelt. De omzetten staan onder druk. Desondanks is het, volgens mijn gesprekspartner, ongelooflijk dat onze ontwerpster nog zo goed scoort en zoveel internationale aandacht krijgt.
Het is lekker weer, voor Madrileense begrippen koel voor de tijd van het jaar. Ik drop mijn spullen in het hotel en wandel met mijn luxe gids door de dure winkelstraat van Madrid, de Calle de Serrano en omgeving. Hier zie ik de laatste shops van toonaangevende internationale en Spaanse ontwerpers. Met name de laatste groep heeft mijn grote interesse. Dit is de setting waarin het zich moet gaan afspelen, dit is de wereld die van belang is voor het welslagen van mijn mogelijke missie. Op de hoek van Serrano en Calle de Villanueva zit een van de mooiste winkels die ik de laatste tijd heb gezien, van de Zuid-Amerikaanse ontwerpster Carolina Herrera. De winkel uit 2005 alweer, heeft een warmte en uitstraling die niet te vergelijken is met wat we in de PC of op de Köningsallee zien. Een donker interieur met hout tot aan het hoge plafond, een verademing in het zonrijke Madrid. Aan de rechterkant wordt het oog getrokken naar een lichtgevend Mondriaan-achtig raam, die de donker houten muren met laden en presentaties, een heel bijzondere gloed geven. Naast de collecties aan de wand, worden accessoires gepresenteerd in vierkante houten tafels met glazen bladen, waaronder de artikelen een extra rijkdom krijgen.
Bijna aan het einde van de Serrano, staat de flagshipstore van Adolfo Dominguez, één van de beroemdste ontwerpers die Spanje rijk is en die ik begin jaren ’90 heb ontmoet tijdens een serie shows in Barcelona. Het was zijn grote doorbraak op het internationale modepodium. De winkel is een unieke ervaring. Ook hier veel hout, maar dan lichter en meer natuurlijk vergeleken met de ‘nachtclubsfeer’ van Carolina Herrera. Ik word voorgesteld aan de PR manager die haar laatste blog aan het schrijven is en geïnteresseerd is in mijn verhaal.
’s Avonds word ik meegenomen naar de opening in El (mode) Museo del Traje. Er is een expositie over Spaanse ontwerpers (o.a. de grote Spaanse trots Balenciaga) en de door hen ontworpen uitgaans- en bruidskleding van de internationaal society van de laatste 50 jaar. Prinsessen, popsterren you name it.
Mijn begeleidster is bestuurslid van het Spaanse mode-instituut en wordt door iedereen begroet. Soms moet je anderen reclame voor je laten maken en dat werd op een fenomenale manier gedaan door mijn gastvrouw: ‘this is thé retail expert of Europe’. Ik dacht: ‘laat maar even gebeuren’.
Fantastisch om te zien hoe hier in Spanje de interesse voor mode zo veel groter is dan bij ons. De belangstelling bij de opening was enorm en de sfeer heel erg mode-minded. Goed gekleed zonder te overdrijven zoals de Italianen nog wel eens willen doen.
De eerste dag zat er bijna op. Na een bezoek aan de Mercado de San Miguel, een typische Spaanse half overdekte markt, waar je de lekkerste tapas kan eten en wijn kan drinken, met een enorme drukte tot laat in de avond, word ik afgezet bij mijn hotel. Morgen gaan we dieper in op de case die er ligt. Ik zal details krijgen over de onderneming en zal de ontwerpster ontmoeten en haar zaak in Madrid bezoeken. De Spaanse sfeer en zachte avond geven me een heerlijk gevoel.
Zien wat de dag van morgen brengt.
wordt vervolgd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten